Αφού γυρίσαμε κάμποσο ανάμεσα στις πεσμένες κολόνες, κατεβήκαμε το απότομο μονοπάτι για το στάδιο εκεί ψηλά. Ο Κατσίμπαλης έβγαλε το παλτό του κι άρχισε να μετρά το στάδιο με μεγάλα βήματα από τη μια άκρη στην άλλη. Η σκηνοθεσία ήταν θεαματική.
Όπως ήταν φτειαγμένο ακριβώς κάτω από τη βουνοκορφή, έχεις την εντύπωση πως άμα έφταναν στο τέρμα, οι ηνίοχοι ωδηγούσαν τα άρματά τους πάνω από την κορυφή μεσα στο γαλάζιο αιθέρα.
Η ατμόσφαιρα είναι υπεράνθρωπη, σε μεθάει μέχρι να τρελαθείς....
ΧΕΝΡΙ ΜΙΛΛΕΡ- Ο κολοσσός του Μαρουσιού- Εκδόσεις Πλειάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου