“….και στο μάκρος της Οδός Αθηνάς ως την πλατεία Ομονοίας,
ω Χώρα, χώρα κάποιες φορές σε ξαναβρίσκω, σαν ακούω
σ’ ένα κουτούκι πάνω απ’ το Μοναστηράκι
ενός μπουζουκιού την παραπονεμένη ανέσα
και τα θούρια και το θόρυβο εκεί μέσα
που μαζώνονται αποκαμωμένοι οι εργάτες με τ’ απόβραδο.
Εκεί που οι επαγγελίες για τη μεγάλη Επανάσταση κρατούν
μια παράξενη αγνότητα ασπροφτέρουγου περιστεριού……”
“….O Απρίλης δεν κατέχει από αμυγδαλιές, κυοφορώντας
πασχαλιές μέσα από τη βουρδουλιασμένη Γη, αναδεύοντας
γνώση και θέληση, αρδεύοντας
προσκυνημένες ρίζες, με εαρινή βροχή.
Το χειμώνα παρηγοριόμαστε, σκεπάζοντας
τη μουσκεμένη ενοχή με λήθη, θρέφοντας
μια ταγκισμένη ζωή με οικοδομές και υπόσχεση ελέους.
Το θέρος μας αιφνιδίασε , καθώς ξεχύθηκε από τη μάντρα της Καισαριανής,
αντάμα με τον ήλιο. Πυργώσαμε συννεφιασμένες ακροπόλεις
και η μπόρα σύρθηκε ως τη γωνία Πατησίων και Στουρνάρα,
εκεί που γιόρταζαν τη λευτεριά και τους χτυπήσαμε…..”
ω Χώρα, χώρα κάποιες φορές σε ξαναβρίσκω, σαν ακούω
σ’ ένα κουτούκι πάνω απ’ το Μοναστηράκι
ενός μπουζουκιού την παραπονεμένη ανέσα
και τα θούρια και το θόρυβο εκεί μέσα
που μαζώνονται αποκαμωμένοι οι εργάτες με τ’ απόβραδο.
Εκεί που οι επαγγελίες για τη μεγάλη Επανάσταση κρατούν
μια παράξενη αγνότητα ασπροφτέρουγου περιστεριού……”
“….O Απρίλης δεν κατέχει από αμυγδαλιές, κυοφορώντας
πασχαλιές μέσα από τη βουρδουλιασμένη Γη, αναδεύοντας
γνώση και θέληση, αρδεύοντας
προσκυνημένες ρίζες, με εαρινή βροχή.
Το χειμώνα παρηγοριόμαστε, σκεπάζοντας
τη μουσκεμένη ενοχή με λήθη, θρέφοντας
μια ταγκισμένη ζωή με οικοδομές και υπόσχεση ελέους.
Το θέρος μας αιφνιδίασε , καθώς ξεχύθηκε από τη μάντρα της Καισαριανής,
αντάμα με τον ήλιο. Πυργώσαμε συννεφιασμένες ακροπόλεις
και η μπόρα σύρθηκε ως τη γωνία Πατησίων και Στουρνάρα,
εκεί που γιόρταζαν τη λευτεριά και τους χτυπήσαμε…..”
ΗΛΙΑΣ ΛΑΓΙΟΣ - ΕΡΗΜΗ ΓΗ- Μεταγραφία της ΕΡΗΜΗΣ ΧΩΡΑΣ
Αθήνα, Ερατώ, 1996, Σελ.: 72. ISBN: 960-229-062-5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου