Η άνω τελεία....

Στο περιγιάλι το κρυφό

κι άσπρο σαν περιστέρι

διψάσαμε το μεσημέρι·μα το νερό γλυφό.

Πάνω στην άμμο την ξανθή

γράψαμε τ' όνομά της·

ωραία που φύσηξεν ο μπάτης

και σβύστηκε η γραφή.

Mε τι καρδιά, με τι πνοή,τι πόθους και τι πάθος

,πήραμε τη ζωή μας·

λάθος!κι αλλάξαμε ζωή.

Γ. ΣΕΦΕΡΗΣ, ΑΡΝΗΣΗ