ΕΛΕΝΗ

Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το κα-

λοκαίρι

Μουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεννήσει αστροφεγγιές

Ολα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμόν Ε-

σένα!

Κατά που θ' απλώσουμε τα χέρια μας τώρα που δε μας

λογαριάζει πια ο καιρός

Κατά που θ' αφήσουμε τα μάτια μας τώρα που οι μακρι-

νές γραμμές ναυάγησαν στα σύννεφα

Τώρα που κλείσανε τα βλέφαρά σου απάνω στα τοπία

μας

Κι είμαστε - σα να πέρασε μέσα μας η ομίχλη -

Μόνοι ολομόναχοι τριγυρισμένοι απ' τις νεκρές εικόνες σου.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ - ΕΛΕΝΗ